Hayat hep fazlasını öğretir

Genç keman öğretmeninin şiddet sarmalına kapılmış bir grup liseli müzik öğrencisiyle imtihanını konu eden Keman Öğretmeni, Sao Paulo’nun gecekondu semti Heliopolis’in arka sokaklarındaki sosyal adaletsizliğe dikkat çekiyor. Anlatımda özgün bir dil yakalayamayan Brezilyalı yönetmen Sergio, meselesini zaaf ve klişelere kurban etmiş.

Hayat hep fazlasını öğretir

TV, film ve dizileriyle bilinen Brezilyalı yönetmen Sergio Machado, senaryo ve yönetmenliğini yaptığı Keman Öğretmeni filmiyle seyirciyi Brezilya’nın büyük kentlerinden Sao Paulo’un kenar mahallerinden birine götürüyor. En büyük hayalini gerçekleştirmek için sınavlara hazırlanan bir müzisyenin idealleriyle hayatın gerçekleri arasında sıkışmışlığını anlatan film, arka planında Brezilya’nın sosyoekonomik ve sosyokültürel yapısını bir grup müzik öğrencisi üzerinden tartışıyor. Filmin başrollerini ise Lazaro Ramos, Kaique de Jesus, Elzio Vieira ve Sandra Corveloni paylaşıyor.

En büyük hayali Sao Paulo Senfoni Orkestrası’na girmek olan Laerte, bu uğurda hummalı bir hazırlık sürecindedir. Seçmelerin olduğu gün yaklaşırken, Laerte’nin yaşadığı maddi sorunlar da artmamaktadır. İlk sınavda başarısız olan Laerte, ikinci şansını beklerken bir yandan da kira ve faturalarını ödeyebilmek için bir lise müzik grubuna eğitim verme teklifini kabul eder. Ne var ki bu lise, şiddet olaylarının çok yaşandığı bir semt olan Heliopolis’tedir.

HİKÂYE TANIDIK, ANLATIM KLİŞE

48 yaşındaki Brezilyalı yönetmen Sergio Machado, son yıllarda görmeye alışık olduğumuz türden bir hikâye üzerinden ilerliyor. Zira idealist bir öğretmen ve kurtulmayı bekleyen öğrenciler üzerine çok fazla film seyrettik.

Kimi ana akım kimi de arthouse tarzındaki bu filmlerin okul eğitimine dair olanları da var, çeşitli dallara ait eğitimleri kapsayanları da. Keman Öğretmeni, hikâyesi bakımından bu klişeleri tekrar ediyor, senaryosu da aynı klişelere yaslanan film genel itibarla seyircisine yeni bir şey vadetmiyor. Öğretmenin kenar mahallenin zıpır öğrencileriyle tanışmasından, kendi sınav maratonunu nihayetlendirmesine kadarki süreç, kentin ve özelde Heliopolis’in fotoğraflanması dışında bir özellik taşımıyor.

Filmin ana teması olan öğretmen-öğrenci tanışması veya çatışması oldukça yüzeysel kalırken (burada da sosyoekonomik göndermeler içeren birkaç sahne istisna olabilir), keman öğretmeni Laerte’nin idealleriyle liseli müzik grubunu kurtarma çabası arasında kalışı da ne yazık ki yeterince perdeye yansımıyor. Bunda senaryo ve yönetmenlik kadar başrol oyuncusu Lazaro Ramos’un tek düze oyunculuğunun da etkisi büyük.

GENÇ OYUNCULAR BAŞARILI

İşin aslı Brezilyalı yönetmen, klasik bir hikâyeyi orijinal taraflarıyla verme konusunda büyük bir fırsatı kaçırmış. Hâlbuki olayın geçtiği kentin ve de özelde semtin kültürel, sosyal ve ekonomik sorunlarıyla lise gençliğinin şiddet ve eğitime dair sorunları yönetmene özgün yorumlar adına yeterince fırsat sunuyor.

İlginç bir biçimde alışılagelen kanallar üzerinden yürümeyi tercih eden yönetmen, yeni bir cümle kuramadığı gibi, zayıf senaryosu, derinliksiz sahneleri, yüzeysel karakterleri ve müzik bakımından da seyirciyi tatmin etmeyen eksiklikleriyle, yetersiz bir yapım çıkarmış ortaya. Coğrafyanın kendi gerçekliğinden beslenen bazı sahneler, genç oyuncular Kaique de Jesus ve Elzio Vieira’nın başarılı oyuncularıyla gençlerin sosyal hayatına ait birkaç ayrıntı dışında, filme dair olumlu şeyler söylemek zor.

KAYNAK : Yenişafak

BU KONUYU SOSYAL MEDYA HESAPLARINDA PAYLAŞ
ZİYARETÇİ YORUMLARI

Henüz yorum yapılmamış. İlk yorumu aşağıdaki form aracılığıyla siz yapabilirsiniz.

BİR YORUM YAZ