Geride kalanların dünyasıdır edebiyat

Kitaplarınızda daha çok geçmişin izleri var. Geçmiş ne ifade ediyor sizin için?

Kendimi bildim bileli Kayıp Zamanlara karşı aşırı hassasiyetim var. Nostalji benim hayatımın önemli bir parçası. Bu kitap eski dünyaya yazılmış bir ağıttır. Geleneksel yaşamlarından koparılmış, gurbet ellerine düşmüş Laz ve Hemşin halklarının duygu haritalarını yazdım. Bekleyenler, gidenler, dönmeyenler, özlemler, trajediler. Yaşanan kültürel çatışmalar, kimlik sorunları bu kitapta anlattığım konular.

Yeni öykü kitabınızda farklı coğrafyalara mı açılıyorsunuz?

Öykülerimde dünya acısını merkeze alıyorum. Yalnız ve acılı insanları, yaşlıları, dezavantajlı kesimleri, gurbetçileri, sürgünleri anlatıyorum. Bu öykülerde hem evrensel karakterler var hem de yöremin insanları. Küresel kültürün dayatmasına maruz kalan halkların karakterleriyle yozlaşmayı, bilinç yarılmalarını, tutunamamayı, kaybolmayı anlatmaya çalıştım. Evrensel kültür her şeyi silip süpürüyor. Pusulasız toplumların geleceği yok ne yazık ki. Onları bekleyen şey travmadan başka bir şey değil. Dezavantajlı guruplar edebiyatın ana konusudur. Şenlikli bireylerle, mutlu insanlarla pek ilgilenmez sanat, edebiyat. Nasıl ki Psikiyatr geride kalanların bilimi ise edebiyatta geride kalanların dünyasıdır.

Yazmak ile seyahat etmek arasında nasıl bir ilişki var. Nasıl yazıya başlarsınız. Ruhsal ve fiziki ortamda nelere dikkat edersiniz?

Seyahatten ziyade okumayı önemserim. Hatta yazmaktan da değerli bir olgudur okumak. Seyahatnameleri yoğun nostaljik duygular içinde okurum. Ama orayı gezmeye gittiğimde aynı heyecanı duymadığım zamanlar çok olmuştur. Edebiyatın büyüsü burada zaten. 

Yazıya nasıl başladığıma gelince; derinden etkilenmediğim sürece bir olguyu ele almam. Bir konu, herhangi bir sorun, imge beni sarstığında ruhsal durumum değişir, günlerce o duyguyu içimde gezdiririm. Sonra ona hareket katar ve öyküleştiririm. Karakterler arkadaşımdır artık. Yazdıklarımla bazı yaraları iyileştirmeye çalıştığımı düşünüyorum. 

KAYNAK : STAR GAZETESİ