Bir asırlık romanlarokuru bekliyor

Edebiyat tarihçileri tarafından ihmal edilen tefrika romanlar, üzerinde araştırma yapıldığında hem edebiyat dünyası hem de akademik camia açısından bereketli sonuçlar doğuruyor. Özyeğin Üniversitesi Sosyal Bilimler Fakültesi Öğretim Üyesi Yrd. Doç. Dr. Ali Serdar önderliğinde yürütülen “Türk Edebiyatında Tefrika Roman Tarihi” projesi kapsamında 1831-1928 yılları arasında çıkan yayınlardaki tefrika romanlar bir araya getirildi. Proje kapsamında Özyeğin Üniversitesi’nden 10 kişilik akademisyen ve öğrenci grubu, Osmanlıca metinleri Latin harflerine çevirdi. TÜBİTAK’ın desteğiyle hazırlanan proje, Türk edebiyat tarihine değerli bir kaynak kazandırıyor.

ESERLER HERKESE AÇIK

Proje kapsamında 1831-1928 yılları arasında Osmanlıca basılan gazete ve dergiler taranarak yayınlanan roman tefrikaları incelendi. 300 yayın arasında 547 telif ve 759 tane de çeviri tefrika roman tespit edildi. Yayınlandığı dönemde gazete satışlarını arttıran tefrika romanların araştırılması sayesinde unutulmuş, gazete sayfalarında kalmış romancılar ve eserler edebiyatımıza kazandırılıyor. Ahmet Mithat’ın “Alayın Kraliçesi’ne Zeyl”, Belkıs Sami’nin “Aşkımı Öldürdüm”, Selahattin Enis’in “Orta Malı” adlı kitapları öne çıkan kitaplar. “Tefrika roman tarihi yazmak istiyoruz” diyen Serdar, “Farklı kaynaklarda parça parça kalmış olan yayınları bir araya getirdik. Türk edebiyatı adına elimizde çok net verilerimiz oluştu. Bu bilgileri dijital ortama aktardık. Böylece yeni çalışmaların yapılması sağlanacak” diyor. “Türk Edebiyatında Tefrika Roman Tarihi” çalışması, http://tefrikaroman.ozyegin.ed… adresinden ücretsiz olarak kullanıma açıldı.

Arşivde eksikler var

Türk edebiyatının seyrini istatistiksel olarak değiştirdiklerine değinen proje sorumlusu Yrd. Doç. Dr. Ali Serdar, “Gazete çekimlerinin kötü olması ve hatalı numaralandırma sorunlarına karşılık kütüphanecilerimiz eldekini koruma konusunda iyiler. Ancak arşivlerimiz tam değil.

Akademik çaba ile okuru metinle baş başa bırakıyoruz” diyor. Tefrika romanların 70’li yıllara kadar devam ettiğine değinen Serdar, 1929 yılına kadar yapılan araştırmanın devam edebileceğini söylüyor.

KAYNAK : Yenişafak